بسیاري از پـل هـا بخصـوص در کشورمان بدلیل اینکه در گذشته با توجه به فقدان آئین نامه هاي طراحی لرزه اي مناسب طراحی شـده انـد معمولاً احتیاجات لرزه اي را به منظور جذب و اتلاف انرژي در اعضاي زیر سازه (پایه ها) تامین نمی کننـد. در این پژوهش به بهسازی پل قوسی بابلسر با استفاده از میراگر تنظیم شونده جرمی(TMD) پرداخته شد و رفتار لرزه ای آن مجهز به میراگر TMD مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور پاسخ سازه در حالت استفاده از میراگر TMD و بدون استفاده از آن اندازه‌گیری گردید. تحلیل مورد نظر از نوع دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی و هفت رکورد زلزله دور از گسل به سازه اعمال گردید. مدلسازی پل‌ها با استفاده از نرم افزار SAP2000 صورت گرفت. بر طبق نتایج مشاهده می‌شود استفاده از میراگر TMD می‌تواند پاسخ تغییرمکان پل را تا میزان قابل توجهی کاهش دهد. این موضوع در هر هفت زلزله مشهود می‌باشد. محاسبات نشان می‌دهد پاسخ در زلزله‌های منجیل و کوجائلی بیش از 55 درصد کاهش داشته است و در زلزله‌های دارفیلد و فرویلی به ترتیب تنها 6 و 9 درصد کاهش داشته است. دلیل تفاوت درصد کاهش پاسخ مربوط به فرکانس غالب زلزله و فرکانس پل با و بدون استفاده از میراگر است.