در نسخ خطی ما همواره متن امری پیشین و تصویر امری پسین است که چنین موقعیتی باعث بوجود آمدن محدودیت خاصی در مواردی مثل اندازه ، تصویر ، نحوه قرار گیری آن ، مخاطبان آن ، موضوعات و جز آنها می شود و نوع رابطه بین کلمه و تصویر یا بخش های مربوط به خوشنویسی و نگارگری در نسخ خطی هر دوره تا حدی متمایز است. مقاله حاضر در پی کشف نوآوری های مشترکی در رابطه بین متن و تصویر خاوران نامه از مکتب شیراز و برخی آثار گرافیکی مکتب باهاوس آلمان است که با بررسی این دومورد در پی پاسخ این پرسش است که آیا تعامل متن و نوشتار در نسخه های خطی ما بویژه مکتب شیراز دارای نوآوری است یا بسیار معمولی می باشد؟ تعامل متن و تصویر در آثار گرافیک و صفحه آرایی باهاوس چگونه است ؟ آیا می توان اشتراکات فنی از لحاظ تعامل متن و تصویر در آثار گرافیک باهاوس و کتاب خاوران نامه پیدا کرد؟
روش تحقیق به کار گرفته شده، توصیفی – تطبیقی – تحلیلی است. گردآوری اطلاعات هم با روش کتابخانه ای – میدانی انجام گرفته است. جست و جو و بررسی در این مقاله و یافتن ویژگی ها و نوآوری های مشترک هر دو مورد ما را متوجه تاریخ و هنر غنی سرزمینمان کرد چرا که هنر صفحه آرایی در نزد ایرانیان همیشه از جایگاهی خاص برخوردار بوده همچون کتاب خاوران¬نامه که به وفور در آن خلاقیت ها و نو آوری ها را می توان دید و چه زیبا در برخورد با ویژگی های مکتب باهاوس دیده می شود و این نشان دهنده هنری اصیل است.