امروزه دست‌یابی به اطلاعات به‌عنوان ابزار قدرت و برتری، توجه کشورها را به خود معطوف داشته و برتری نظامی جای خود را به برتری اطلاعاتی داده است. از این رو توجه به توسعه شهر و شهروند هوشمند، مقوله‌ای مهم به شمار می‌آید و نیازمند توجه و تلاش همه‌جانبه دولت‌ها و شهروندان است. بنابراین توسعه‌ی شهروند هوشمند، راهکار مناسبی برای مشکلات اجتماعی شهرهای بزرگ ایران همچون ترافیک، آلودگی‌های زیست‌محیطی و مصرف زیاد انرژی است اما با این اوصاف شهروند هوشمند در ایران توسعه‌ی مطلوبی نداشته است. لذا هدف از انجام این پژوهش، بررسی شهروندمداری هوشمند به‌عنوان شاخصی در استقرار شهر هوشمند است. در نتیجه لازم است شهروند با کسب آگاهی و افزایش مهارت‌های خود در زمینه هوشمند شدن در مسیر مشارکت و موفقیت شهری که در آن زندگی می‌کند برای تبدیل شدن به شهری هوشمند قدم بردارد. بر این اساس ضرورت دارد تا با تکیه بر ظرفیت‌های اجتماعی، پیشنهاداتی همانند توانمندسازی شهروندان برای حضور در نهادهای مردم محور ارائه گردد که عاملی مؤثر در تقویت هوشمندی شهروندان است.