شاخص های اقتصادی هر کشور بیانگر استفاده صحیح منابع و صرف مخارج به نحوی بهینه است تا دولت ها در ابعاد برنامه های رشد اقتصادی خود و در مقایسه با سایر کشورها روند رو بهبودی را طی نمایند. گذشته از ماهیت دولتی یا خصوصی بودن اقتصاد یک کشور، شاخص هایی همچون ضریب جینی، درآمد ناخالص داخلی، شاخص قیمت ها و بسیاری دیگر از معیارها را میتوان از مبانی مورد استفاده در اندازه گیری موفقیت دولت در کسب اهداف مورد انتظار همچون رشد کلان اقتصادی آن دانست. گزارشگری مالی رسالت خود را ارائه اطلاعات مفید، سودمند و به هنگام به استفاده کنندگان برای تصمیم گیری های اقتصادی برشمرده است. در همین راستا استفاده کنندگان نیازمند اطلاعاتی هستند تا تصمیم گیری آنان را به نحوی مثبت تحت تاثیر قرار دهد. در شرایط تورم حاد گزارشگری مالی بر اساس تغییرات ناشی از قیمت ها بر اقلام پولی و غیرپولی انجام می پذیرد. در این پژوهش سعی گردید تا با استفاده از گستره ای از مطالعات پیشین و آمارهای منتشر شده لزوم استفاده از استاندارد حسابداری بین المللی شماره ۲۹ برای سال های ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۹ شرکتهایی که اطلاعات خود را بر اساس ارز رایج ایران گزارشگری می نمایند مورد بررسی قرار گیرد.