سوزنی‌برگان به لحاظ زیبایی منظر و پالایش گرد و غبار به خصوص در فصل زمستان یکی از عناصر مهم در جنگل و فضای سبز شهری محسوب می‌گردند. کمبود تنوع گونه‌ای سوزنی‌برگان در جنگل شهری مشهد به عنوان شاخصه‌ای از عدم پایداری اکولوژیکی فضای سبز این شهر محسوب می‌گردد. بنابر این لازم است که اقدام به آزمایش سازگاری گونه های درختی و درختچه ای غیر بومی بنماییم. در این راستا به منظور انتخاب گونه سوزنی برگ غیر بومی سازگار با شرایط اقلیمی اکوسیستم شهری مشهد چهار گونه کاج سیاه، ارس ایستاده ابلق، سدروس و نوش قرمز آمریکایی برای انجام آزمایش انتخاب گردیدند. با کاشتن نهال‌های چهار ساله در ابتدای این دوره چهار ساله آزمایش سازگاری (1389-1393) به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که ارس ایستاده ابلق با تلفات 94 درصد در اولین سال استقرار برای کاشت در معابر و فضای سبز شهر مشهد ناسازگار است. بعد از گذشت چهار سال درصد زنده‌مانی نهال گونه‌های کاج سیاه، سدروس و نوش قرمز آمریکایی به ترتیب برابر با 83، 71 و 81 درصد بود. مقایسه صفات رشد ارتفاعی، رشد قطر یقه، رشد قطر تاج و شادابی تاج در سالهای مختلف به تفکیک گونه نشان دهنده اختلاف معنی دار بود. با توجه به سن و ماندگاری طولانی درختان لازم است که مراحل دوم و سوم آزمایش سازگاری پایه های باقی مانده طی گذشت 10 و 30 سال مجدد پایش گردد.