زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی-عضلانی یکی از عوامل شایع آسیب های ارگونومیکی می باشد که به طور عمده در کمر، گردن و اندام های فوقانی و تحتانی نمایان می شود. این مطالعه با هدف بررسی و ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکتی-عضلانی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان راز و جرگلان صورت گرفت. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در آن دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان راز و جرگلان مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد کل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم، 800 نفر بودند که بر اساس جدول مورگان 260 نفر نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. گردآوری داده ها از دو طریق پرسشنامه استاندارد نوردیک و ارزیابی پوسچرهای دانش آموزان با استفاده از روش REBA انجام شد.یافته ها: میانگین سن دانش آموزان مورد مطالعه برابر با 8/16 سال بدست آمد. نتایج نشان دادند که بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی به ترتیب مربوط به پشت (7/59 درصد)، گردن (4/55) و کمر (1/48) می باشد. آزمون های آماری نشان دادند که بین وزن، BMI و ساعات نشستن دانش آموزان در کلاس درس و پشت میز مطالعه با شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی رابطه ی معنی داری وجود دارد (05/0P<). در ارزیابی به روش REBA، 2/29 درصد از دانش آموزان در سطح اولویت اقدام اصلاحی 1و صفر و 8/70 درصد در سطح اولویت اقدام اصلاحی 2 و بالاتر قرار گرفتند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که عواملی همچون وزن، BMI، و ساعات نشستن در کلاس و پشت میز مطالعه از عوامل موثر در اختلالات اسکلتی- عضلانی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه 2 می باشد.