زمینه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و مدیریت زمان کارکنان در ادارات ورزش و جوانان استان خراسان جنوبی می باشد. روش کار: روش این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان جنوبی در سال 1397 می باشند که به روش نمونه گیری تمام شمار انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت نیو فرم کوتاه شده (خرمایی و فرمانی،1393) و از پرسشنامه بومی سازی شده مدیریت زمان که از پرسشنامه (حافظی و همکاران، 1387) کمک گرفته شده، استفاده شد. روایی پرسشنامه مدیریت زمان توسط تعدادی از اساتید مدیریت و با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، مورد تایید قرار گرفت و ضریب پایایی پرسشنامه ویژگی های شخصیتی و مدیریت زمان با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0 و 83/0 به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته ها: یافته های تحلیل همبستگی نشان می دهد که تمام مولفه های ویژگی های شخصیتی با مدیریت زمان ارتباط معنی داری دارند و بیشترین همبستگی مربوط به ارتباط بین برون گرایی و مدیریت زمان با میزان همبستگی 653/0 می باشد و همچنین مولفه روان نژندگرایی با مدیریت زمان رابطه منفی دارد. نتیجه گیری: دلیل وجود رابطه بین ویژگی های شخصیتی و مدیریت زمان می تواند عادات و خلقیات ذاتی فرد که الگوهای رفتاری ثابتی را در فرد به وجود می آورد و همچنین مفهومی که فرد از زمان دریافت و ارسال می کند که تحت تاثیر ویژگی های شخصیتی اوست، باشد.