زمینه و هدف: افراد سالمند مبتلا به الزایمر بیشتر از هم سن و سالهای سالم خودشان تعادل کمتر و به طبع آن ترس از افتادن بیشتری دارند.باتوجه به این که اکثر تحقیقات بر روی سالمندان سالم انجام می شود و این گروه از سالمندان در روند تحقیقات حذف می شوند، هدف از مطالعه حاضر تاثیر تمرینات تراباند و بازی بر تعادل عملکردی و ترس از افتادن سالمندان مبتلا به طیف خفیف الزایمر است.روش کار: در این تحقیق 30 فرد سالمند مبتلا به طیف اختلال شناختی خفیف (MCI) در مراکز سالمندی شهر رشت در مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به سه گروه تمرینی تراباند ( 67.9±3.72 years , N=10)، گروه تمرینی تراباند همراه با بازی (70.80±2.61years, N=10) و گروه کنترل (68.90±3.78 years ,N=10) تقسیم شدند. شرکت کنندگان به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه تمرینات را انجام دادند. برای سنجش تعادل تست های فولرتون، زمان برخاستن و رفتن و دسترسی عملکردی انجام شد. برای سنجش ترس ازافتادن از پرسشنامه کارامدی در افتادن استفاده شده است.یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس مختلط و تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسات بین گروهی و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه بین گروهی نشان می دهد که تمرینات تراباند و تراباند همراه با بازی بر تعادل عملکردی (FAB,TUG,FRT) و ترس از افتادن (FOF) سالمندان الزایمری موثر بوده است (P<0.05).نتیجه گیری: تمرینات تراباند و تراباند همراه با بازی دارای اثرات یکسانی در مطالعه ما بودند اما به عنوان بهترین روش تمرینات تراباند همراه با بازی بر تعادل عملکردی و ترس از افتادن سالمندان الزایمری موثر بوده است بنابراین امکان انجام این تمرینات در هر مکان برای بهبود تعادل و کاهش ترس از افتادن افراد سالمند وجود دارد.