زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، سنجش میزان مشارکت دانش آموزان متوسطه اول شهر مشهد در ورزش و بررسی عوامل روان شناختی موثر در مشارکت آنان در ورزش است.روش کار: این پژوهش برروی 386 دانش آموزان پسر و دختر 15-13 ساله مشهد به صورت همه گیرشناسی انجام شد. در این پژوهش از دو پرسشنامه خودگزارشی (شامل: اطلاعات فردی، سابقه ورزشی، میزان مشارکت در فعالیت های بدنی)؛ که به-صورت تشریحی به آن پاسخ دادند و پرسشنامه استاندارد نگرش به ورزش نکفب استفاده شد.یافته ها: نتایج یافته ها نشان می دهد، (75 درصد) از دانش آموزان شرکت کننده فعال و (25درصد) غیرفعال بودند. سهم پسران در مشارکت ورزشی (10 درصد) از دختران بیشتر نشان داده شد. یافته های به دست آمده نشان داد، به ترتیب مهم ترین دلایل آنها برای مشارکت در فعالیت های بدنی عبارت است از: (سلامتی و آمادگی جسمانی، کسب لذت و علاقه، سلامت روان، سرگرمی و تفریح، قهرمانی و رقابت) و باتوجه به پرسشنامه نگرش نکفب بعد از آمادگی و سلامت جسمانی تداومات اجتماعی بیشترین دلیل مشارکت بود که دانش آموزان در پرسشنامه تشریحی به آن توجه زیادی نشان نداده بودند.نتیجه گیری: باتوجه به تاکید نوجوانان بر سلامتی و آمادگی جسمانی باید برنامه ریزی و سیاست گذاری ها به شکل واقع بینانه و براساس عوامل درون فردی باشد، و بر سایر عوامل موثر که منجر به فعالیت بدنی و تداوم آن می شود، نیز توجه شود.