زمینه و هدف: وضعیت بدنی مناسب به عنوان یکی از مهمترین شاخص های سلامت می تواند متاثر از عوامل روانشناختی، بیومکانیکی و آنتروپومتری باشد. هدف از تحقیق حاضر مطالعه ارتباط میان برخی از ابعاد آنتروپومتریکی منتخب با ناهنجاری های وضعیتی ورزشکاران اسکواش و تنیس روی میز بود. روش کار:20 ورزشکار اسکواش باز (میانگین سن 39/2 ± 35/21 سال، قد 6/0 ± 61/1 متر، وزن 71/4 ± 55/59 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 61/1 ± 31/23 کیلوگرم بر متر مربع و سابقه 91/1 ± 75/5 سال)، تنیس روی میز (با میانگین سن 11/2 ± 8/20 سال، قد 06/0 ± 59/1 متر، وزن 62/4 ± 35/59 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 94/1 ± 57/23 کیلوگرم بر متر مربع و سابقه 89/0 ± 80/4 سال) به صورت غیرتصادفی انتخاب شدند. ناهنجاری سر به جلو و شانه گرد با استفاده از عکس برداری از نمای جانبی، کج گردنی و شانه نابرابر از نمای قدامی، کایفوز و لوردوز توسط خط کش منعطف، اسکولیوز توسط اسکولیومتر، ابعاد آنتروپومتریک شامل قد ایستاده، طول گردن، عرض شانه، طول دست برتر، Arm Span ، قد نشسته، طول ساق، طول اندام تحتانی، طول بازو، طول ساعد و طول ران توسط سانتیمتراندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد ارتباط معنی داری بین زاویه سر به جلو و طول گردن دراسکواش (002/0 ≥P) و تنیس روی میز(01/0 ≥P) کایفوز و Arm Span در هر دو گروه(01/0 ≥P)، کایفوز و قد نشسته فقط در تنیس روی میز معنادار شد(01/0 ≥P) اما این ارتباط بین سایر فاکتورها، طول دست برتر و اسکولیوز در اسکواش (01/0≥P) و تنیس روی میز(02/0 ≥P) معنی دار نبود.نتیجه گیری: ابعاد آنتروپومتریکی یکی از عوامل موثر در بروز ناهنجاری ها می باشد. با توجه به احتمال بیشتر ابتلا ورزشکاران با طول گردن بلندتر به ناهنجاری سر به جلو و قد نشسته به اسکولیوز، توصیه می شود برنامه های تمرینی مناسب این ورزشکاران از سوی مربیان طراحی شود.