زمینه و هدف: ورزش ابزار ارزشمندی برای حفظ سلامت جسمانی است و رابطه نزدیکی با متغیرهای روان شناختی به ویژه پیشگیری از بروز آشفتگی های هیجانی دارد. به نظر می رسد شرکت در ورزش و فعالیت های بدنی می تواند کنترل فرد بر هیجانات را ارتقاء دهد. از این رو هدف از انجام این پژوهش مقایسه سبک های تنظیم هیجان بین افراد شرکت کننده در فعالیت های ورزشی و افراد غیر ورزشکار بود. روش کار: این پژوهش کاربردی و به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه مازندران تشکیل می دادند (12500 نفر) که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. از این تعداد 192 نفر از بین ورزشکاران (افرادی که به صورت منظم حداقل 3 جلسه در هفته به ورزش می پردازند) و 192 نفر نیز از افراد غیرورزشکار انتخاب شدند. نحوه انتخاب افراد به صورت دردسترس بود. ابزار پژوهش پرسشنامه تنظیم هیجان گرانفسکی و همکاران (2001) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط ده تن از اساتید مدیریت ورزشی تایید شد و میزان پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفای کرونباخ 717/0 بدست آمد. جهت بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد و با توجه به غیرطبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون یو من ویتنی برای بررسی فرضیات بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS25 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین سبک های تنظیم هیجان میان افراد شرکت کننده در فعالیت های ورزشی و افراد غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد و افراد ورزشکار در وضعیت مطلوب تری قرار دارند. نتیجه گیری: می توان بیان داشت ورزشکاران به دلیل حضور در ورزش و تجربه شرایط مختلف رقابتی از خودآگاهی بیشتری بهره مند هستند و درکی عمیق از هیجانات، نیازها و ذایقه های خود دارند و قادر به ارزیابی، هدایت و کنترل حواشی زندگی شخصی خویش هستند.