زمینه و هدف: در طی ده های گذشته تحقیقات زیادی در مورد ارتباط خودپنداره بدنی با ترکیب بدن انجام شده است، انگیزه موج تازه برای توجه به این موضوع بررسی تاثیر عواملی است که ممکن است دراین ارتباط نقش تعدیل کننده داشته باشند؛ بنابراین هدف این پژوهش بررسی نقش تعدیل کننده آمادگی قلبی عروقی در ارتباط بین خودپنداره بدنی و ترکیب بدن در نوجوانان بود. روش کار: نمونه پژوهش حاضر را 335 نفر از دانش آموزان مدارس متوسطه اول در شهر تهران که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند تشکیل می دهند. ابتدا شاخص های پیکر سنجی قد و وزن، دور کمر با استفاده از متر نواری، چین پوستی تحت کتفی و سه سر بازویی با استفاده از کولیس و دو 540 متر اندازه گیری شد. سپس دانش آموزان فرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش (2010) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 21 و PLS نسخه 6 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین BF، WC، BMI، آمادگی قلبی عروقی و خودپنداره بدنی پیدا شد (001/0P=). همچنین آمادگی قلبی عروقی ارتباط بین خودپنداره بدنی و ترکیب بدنی را تعدیل می کند. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه پیشنهاد می کنند مداخلات به جای تاکید صرف بر کاهش شاخص توده بدن در کودکان و نوجوانان بر بهبود آمادگی قلبی عروقی تاکید کنند؛ بنابراین باید در دوره نوجوانی مداخلاتی طراحی شود که حداقل بهبود را در آمادگی قلبی عروقی داشته باشند، زیرا تاکید بر آمادگی قلبی عروقی باعث بهبود فاکتورهای روان شناختی، جسمانی و پیشگیری از چاقی و اضافه وزن در دوره نوجوانی می شود.