زمینه و هدف: تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر تمرینات ایروبیک و مقاومتی بر کیفیت زندگی و تنظیم رفتار ورزشی زنان غیر ورزشکار طراحی و اجرا شد.روش کار: جامعه آماری تحقیق را کلیه زنان غیر ورزشکار 30 تا 40 ساله مراجعه کننده به باشگاه بدنسازی، آمادگی جسمانی و ایروبیک صنایع فولاد شهر اهواز تشکیل دادند که از این میان 45 نفر با احراز شرایط به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و پس از پیش آزمون به سه گروه مساوی، 1- گروه تمرین ایروبیک (15 نفر) 2- گروه تمرین مقاومتی (15 نفر) و 3-گروه کنترل (15 نفر) دسته بندی شدند. پس از پیش آزمون دو گروه تمرین ایروبیک و تمرین مقاومتی به مدت ده هفته و سه جلسه در هفته به انجام تمرین پرداختند و گروه کنترل هیچ گونه تمرین ورزشی ای انجام نداد. سپس پس آزمون با حضور آزمودنی های سه گروه اجرا شد. ابزار گرد آوری این تحقیق پرسشنامه کیفیت زندگی(QOL) و پرسشنامه تنظیم رفتار ورزشی (BREQ-2) بود. یافته ها: ده هفته تمرین اروبیک بر کیفیت زندگی (001/0=P) و تنظیم رفتار ورزشی (001/0=P) زنان غیر ورزشکار تاثیر دارد. همچنین مشاهده شد که ده هفته تمرین مقاومتی بر کیفیت زندگی (001/0=P) و تنظیم رفتار ورزشی (011/0=P) زنان غیر ورزشکار تاثیر معناداری دارد. تمرین ایروبیک باعث افزایش بیشتری در سطح کیفیت زندگی نسبت به تمرین مقاومتی شد (02/0=P) اما در تنظیم رفتار ورزشی تفاوتی بین دو گروه دیده نشد (278/0=P). میان کیفیت زندگی و تنظیم رفتار ورزشی زنان غیرورزشکار رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (001/0=P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت اگرچه انجام دو نوع تمرین ایروبیک و مقاومتی برای ارتقای کیفیت زندگی و تنظیم رفتار ورزشی زنان سودمند است اما تمرین ایروبیک اثرات مثبت بیشتری دارد.