آویشن یکی از گیاهان بومی مدیترانه ای است که به طور سنتی به عنوان افزودنی به بسیاری از مواد غذایی افزوده می شود و اسانس اصلی آن (تیمول) به طور گسترده ای در بسیاری از داروها مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به خواص آنتی اکسیدانی آویشن به علت ترکیبات فنلی و کارواکرول می تواند فعالیت آنزیم های اکسیداتیو میتوکندری را بالا ببرد و بر شاخص های آنتی-اکسیدانی اثر بگذارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکمل یاری آویشن بر شاخص‌های آکسیدانی و آنزیم کبدی دیابتی نوع دو می باشد. بدین منظور تعداد 24 سر موش صحرایی ویستار (وزن اولیه 20±220 گرم) به سه گروه ۸ تایی تقسیم شدند. گروه اول: کنترل سالم گروه دوم: دیابتی (mg/kg37 استرپتوزوتوسین با ۲ هفته تغذیه غذای چرب)، گروه سوم مکمل یاری آویشن (mg/kg 400 عصاره هیدروالکلی در 30ml آب مصرفی) + دیابتی بودند. سپس شاخص های دیابتی، خونی و آنزیم های کبدی (AST,ALT) و دو شاخص آنتی اکسیدانی در خون محیطی رت ها اندازه گیری گردیدند. نتایج تحقیق نشان داد که مکمل-یاری آویشن گلوکز خون ناشتا (mg/dl40 ±356٫35 به mg/dl35 ±261.61) را به طور معنی داری پایین می آورد. همچنین آنزیم ALT با مکمل¬یاری آویشن به طور معنی‌داری کاهش یافته است که این نتیجه در شاخص HOMA-IR نیز مشاهده شد. از طرفی شاخص‌ آنتی اکسیدان تام و مالون دی آلدهید در هر دو گروه دیابتی افزایش معنی داری داشته است.