در این پژوهش، تاثیر میکرومیکروانکپسولاسیون اسانس ریحان توسط خشک‏کن پاششی و مواد دیواره‏ای صمغ عربی و بتاسیکلودکسترین (در نسبت های وزنی/وزنی 0:100، 50:50، 100:0) بر رطوبت، حلالیت، آنالیز پروفایل ترکیبات فرار روغن اسانسی در میکروکپسول‏ها، بازده عملکرد تولید پودر، میزان اسانس تثبیت شده و بازده میکروانکپسولاسیون بررسی گردید. محلول مواد دیواره با غلظت20 % آماده شد و امولسیون خوراک خشک¬کن پاششی با نسبت ثابت 1:1 اسانس ریحان و محلول مواد دیواره تهیه شدند. پارامترهای عملیاتی مورد استفاده در خشک کن پاششی عبارت بودند از: دمای °C160، جریان هوای m3/h 50 و دبی خوراک ml/min 5. میزان بازده میکروانکپسولاسیون بین 43/79-93/53 % بود. نتایج نشان داد که استفاده از صمغ عربی باعث افزایش بازده و اسانس محبوس شده شد. نتایج نشان داد که میکروکپسول حاوی بتاسیکلودکسترین دارای رطوبت کمتری بودند. همچنین افزودن صمغ عربی باعث افزایش حلالیت میکروکپسول‎ها شد. در بررسی کروماتوگرافی گازی نمونه‏ها، مشخص شد که میکروکپسول حاوی بتاسیکلودکسترین، ترکیب اصلی اسانس ریحان یعنی لینالول را حدود 4/69 % پوشش داده است. همچنین میکروکپسول حاوی بتاسیکلودکسترین: صمغ عربی به نسبت 50:50، ترکیبات بیشتری از اسانس ریحان را نسبت به دو میکروکپسول دیگر پوشش داده است. در مجموع، میکروکپسول حاوی صمغ عربی از نظر پارامترهای مورد بررسی، شرایط بهتری داشت.