به منظور بررسی تاثیر قارچ Trichoderma longibrachiatum و محلول‌پاشی کیتوزان بر کلروفیل و وزن خشک برگ ریحان تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (دور آبیاری دو، سه و چهار روز) به عنوان عامل اصلی و کیتوزان در سه سطح (0، 2/0 و 4/0 گرم در لیتر) و قارچ T. longibrachiatum در دو سطح (شاهد و پیش‌تیمار با قارچ تریکودرما) به صورت فاکتوریل در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد، در بررسی اثر ساده خشکی، صفات کلروفیل a+b و کاروتنوئید بسیار معنی‌دار و کلروفیل a معنی‌دار شد. همچنین، کیتوزان تأثیر بسیار معنی‌داری بر کلروفیل a و a+b و تأثیر معنی‌داری بر نسبت کلروفیل a/b داشت. صفات کلروفیل b و وزن خشک برگ هم به ترتیب به طور بسیار معنی‌دار و معنی‌داری تحت اثر سه‌گانه تیمارها قرار گرفتند. یافته‌ها بیانگر افزایش بسیار معنی‌دار کلروفیل b در کاربرد همزمان قارچ و کیتوزان در تمام دور‌های آبیاری است. در تیمار دو و سه روز آبیاری کاربرد قارچ در سطح 2/0 کیتوزان به ترتیب باعث بهبود 68٪ و 38٪ کلروفیل b شد، و در دور آبیاری چهار روز کاربرد قارچ در سطح 4/0 کیتوزان کلروفیل b را به میزان 29٪ نسبت به شاهد بهبود بخشید. در مجموع، یافته‌ها بیانگر پاسخ مثبت رنگیزه‌های فتوسنتزی گیاه دارویی ریحان، به کاربرد همزمان قارچ و کیتوزان در شرایط تنش خشکی بود.