گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) یکی از گیاهان دارویی ارزشمند است که اسانس آن در صنایع داروسازي، غذايی، بهداشتی و آرایشی کاربرد فراوانی دارد. کمبود آب و عدم کارائی روش های آبیاری عوامل اصلی محدود کننده توسعه بخش کشاورزی به ویژه در نواحی خشک و نیمه خشک محسوب می شوند. این در حالی است که بیشتر اراضی کشاورزی ایران در این نواحی واقع شده اند و با تنش خشکی روبرو هستند. در این پژوهش به منظور بررسی اثرات تنش کمبود آب بر ویژگی های بیوشیمیایی این گیاه، آزمايــشی به صــورت بلوك هـــاي كامل تصادفـــي با سه تكـــرار در سال 1397 با منظــور نمودن تيمارهاي 1T (بدون تنش)، 2T (75% ظرفيت مزرعه)، 3T (50% ظرفيت مزرعه) و 4T (25% ظرفيت مزرعه) اجرا گرديد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل کل و کاروتنوئید به ترتیب با میانگین 87/3 و 41/0 ميلي گــرم درگرم وزن تر برگ در تيمار 1T (شاهد) بدست آمد. در شرایط تنش کمبود آب، میزان پرولین و درصد نشت الکترولیت ها افزایش یافت. از طرفی دیگر با افزایش مقدار تنش، این گیاه توانست ظرفیت آنتی اکسیدانی شامل سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز، کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز خود را افزایش دهد، اما در تنش شدید میزان تولیدات پروتئینی آن تا حد زیادی کاهش یافت. همچنين بالاترين ميزان کربوهیدرات محلول و اسانس متعلق به تيمار 3T (50% ظرفيت مزرعه) بود. نتايج اين بررسي نشان داد كه گياه براي مقاومت به خشكي مقدار پارامترهای بیوشیمیایی را افزايش مي دهد و به منظور توليد گياه بادرنجبویه مي¬توان از تنش ملايم استفاده نمود.