بیولیچینگ قابلیت استفاده از میکروارگانیسم ها در عملیات انحلال سولفیدهای فلزی به منظور بازیابی و تولید فلزات می باشد. این روش علاوه بر استحصال مس از کانه های سولفیدی کم عیار و باطله های سولفیدی، برای منابع پر عیار مانند کنسانتره ،غبار حاصل از کوره های ذوب و پس ماند غبار حاصل از کارخانه های لیچینگ نیز قابل استفاده است. بیولیچینگ در مقایسه با سایر روش های متداول فرآوری ،فرآیندی ساده ،ارزان و سازگار با محیط زیست است. سه نوع از مهم ترین میکروارگانیسم های بکار رفته در این مورد ،اسیدی تیوباسیلوس فرواکسیدانس (Acidithiobacillus ferrooxidans)، اسیدی تیوباسیلوس تیواکسیدانس (Acidithiobacillus thiooxidans) و لپتوسپریلم فرواکسیدانس (Leptospirillum ferrooxidans) می باشند. این باکتری ها از نوع هوازی و اتوتروف اسید دوست بوده و نسبت به غلظت های بالای فلز مقاومت نشان می دهند. آزمایشات نشان داد که می توان این باکتری ها را با 20 درصد پس ماند غبار حاصل از کارخانه لیچینگ غبارسازگار نمود.البته زمان سازگار شدن علاوه بر میزان تلقیح به غلظت ذرات جامد نیز بستگی داشت بطوری که برای غلظت های پائین جامدو تلقیح 10 درصد ،زمان کم بوده و با افزایش غلظت جامد تا 20 درصد برای پس ماند غبار حاصل از کارخانه لیچینگ غبار این مدت به بیش از یک ماه افزایش یافت. همچنین باکتریها تا غلظت 7.43g/L مس وغلظت 1.2mg/L آهن دوام آوردند.