محیط بستر تمام کنش ها و واکنش های متقابل میان انسان و طبیعت است تا زمانی که از کیفیت محیط و نهاد های آن اطلاعات دقیقی نداشته باشیم بارگذاری جمعیت و فعالیت در مکان درست و طبیعی آن امکان پذیر نخواهد بود. نظر به اینکه محیط زیست توان اکولوژیکی محدودی برای استفاده انسان دارد، پیش از برنامه ریزی توسعه آن باید به ارزیابی توان اکولوژیک آن بپردازیم توسعه گردشگری مانند تمام انواع توسعه، آثار مثبت و منفی بر محیط زیست، فرهنگ و اقتصاد جامعه میزبان برجای میگذارد. اکوتوریسم یا بومگردشگری یا طبیعت گردی، گونه ای از گردشگری است که در آن گردشگران برای دیدار از مناطق طبیعی نامسکون و دست نخورده جهان سفر میکنند و به تماشای گیاهان و پرندگان و ماهیها و دیگر جانوران میپردازند. یکی از راهکار های اساسی برای به حداقل رساندن آثار منفی و تقویت آثار مثبت توریسم حاصل از آن برنامه ریزی استفاده از سرزمین با در نظر گرفتن استعداد های طبیعی منطقه برای کاربری مورد نظر است. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی و بررسی تاثیر اکوسیستم در بهبود اکوتوریسم می باشد.