انجام بررسي‌هاي كاربردي در زمینه اكولوژي، فیتوشیمي و اتنوفارماكولوژي گونه‌های دارویی با هدف شناخت وضعیت رويشگاه‌هاي طبیعي و مواد موثره آن‌ها قبل از انجام تصمیم گیری¬های مديريتي لازم و ضروري است. گیاه گزنه (Urtica dioica) از مهمترین گونه‌های بومی مراتع ییلاقی چهارباغ است که در طب سنتی استان گلستان به‌عنوان مقوی کبد و کلیه، درمان عفونت مثانه و مجاری ادراری، درمان دیابت و کبد چرب و چربی و فشار خون استفاده می‌شود. این تحقیق با هدف بررسی مهمترین نیازهای اکولوژیکی، اتنوفارماکولوژی و فیتوشیمیایی و آنتی اکسیدانی گیاه دارویی گزنه به همراه تهیه لیست فلورستیک گیاهان منطقه در منطقه چهارباغ انجام گرفت. پس از مراجعه به منطقه مورد مطالعه، افراد باتجربه در زمینه گیاهان دارویی مشخص شدند و در مورد گیاهان دارویی منطقه و استفاده‌های درمانی آن‌ها اطلاعات بومی ثبت شدند. نمونه هرباریومی گیاهان دارویی مورد استفاده مردم منطقه با استفاده از فلور گیاه‌شناسی قهرمان شناسایی شدند. به‌منظور بررسی فیتوشیمیایی، سرشاخه‌های گلدار و ریشه گیاه در تیرماه 1396 از ارتفاعات جمع‌آوری و همزمان اطلاعات استفاده‌های سنتی گیاه (انتوفارماکولوژی) از مردم محلی بدست آمد. استخراج عصاره متانولی نمونه‌ها به روش پرکولاسیون، ارزیابی فیتوشیمیایی (فنول و فلاونوئید) با استفاده از روش‌های اسپکتروفتومتری و بررسی عملکرد آنتی‌اکسیدانی نمونه‌ها نیز با استفاده از تست DPPH ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که گیاه گزنه گیاهی علفی، پایا، دو پایه و دارای کرک‌های گزنده است که رویشگاه طبیعی آن در مراتع کوهستانی چهارباغ با اقلیم سرد و کوهستانی، متوسط بارندگی سالانه 305 میلی‌متر، متوسط دمای سالانه 7 درجه سانتی‌گراد است. به‌منظور بررسی کمیت برخی مواد مؤثره دارویی در گزنه با سایر گیاهان همراه در منطقه از آنالیز رج بندی استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایشات فیتوشیمی نشان داد که مقدار فنل کل و آنتی اکسیدان کل بیشترین تغییرات را در بین گونه‌های گیاهان دارویی منطقه دارند. گزنه از جمله گیاهانی است که بیشترین میزان فلاونوئید و کمترین میزان فنل و آنتی اکسیدان را دارا می‌باشد.