به منظور بررسي اثر بر هم كنش تنش شوري و هورمون جيبرليك اسيد بر عملكرد دانه ، عملكرد بيولوژيك ، شاخص بر داشت ، وزن هزار دانه ، تعداد طبق در بوته ، تعداد دانه در طبق و قطر غوزه آزمايشي در سال زراعي 91-90 در لايسيمترهاي مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه آزاد شهر قدس انجام گرديد . اين طرح در قالب طرح فاكتوريل در پايه بلوكهاي كامل تصادفي با 3 تكرار انجام شده است. گياهان مورد نظر از مرحله سه تا چهار برگي به مدت دو هفته تحت تيمار شوري با غلظتهاي (5 ، 10 ، 15 و 0 دسي زيمنس بر متر ) قرار گرفت . محلولپاشي گياهان با هورمون جيبرليك اسيد در غلظتهاي (1/0، 5/0 ، 1 و 0 ميلي مولار ) همزمان با تيمار شوري شروع و به مدت يك هفته ادامه داشت . تنش شوري بر تمامي صفات اندازه گيري شده به خصوص در سطح 15 دسي زيمنس بر متر تاثير معني دار داشت و باعث كاهش اين صفات گرديد . محلولپاشي هورمون جيبرليك اسيد در هيج يك از سطوح تاثير معني داري بر صفات اندازه گيري شده نداشت .