این پژوهش سال زراعی 92- 91 در شرایط کنترل شده (گلخانه) بر روی دو رقم گیاه دارویی همیشه بهار و با استفاده از آزمایش فاکتوریل با 3 تکرار انجام شد. عامل رقم در دو سطح (رقم کم پر و پُرپر ) و عامل تنش خشکی در سه سطح ( بدون تنش، دو سوم ظرفیت زراعی و یک سوم ظرفیت زراعی ) بود. نتایج نشان داد که بین سطوح مختلف تنش خشکی و ارقام اختلاف معنی داری از نظر بیوماس تر و خشک وجود داشت. بر اساس شاخص های TOL و SSIرقم همیشه بهار کم‌پر از نظر بیوماس تر و خشک متحمل‌ترین رقم بود. بر مبنای شاخص های MRP, STI, MPو GMP رقم همیشه بهار پرپر در شرایط تنش متوسط و کم پر در شرایط تنش شدید به عنوان متحمل ترین ارقام به تنش خشکی بودند. در جمع‌بندی نتایج ضمن تایید تحمل به تنش خشکی در گیاه همیشه بهار می‌توان اظهار داشت که تولید آن در مناطقی با محدودیت آب امکان‌پذیر است.