بخش عمده ای از آلاینده ها در شهر های بزرگ بر اثر تردد خودرو ها تولید می گردد. این معضل روز به روز با گسترش شهر نشینی و مهاجرت مردم به شهرها و افزایش سرانه ماکیت خودرو افزایش می یابد که هزینه های قابل توجهی را به ویژه در حوزه سلامت به دولت و شهروندان تحمیل می نماید.یکی از مهم ترین راهکارهای مقابله با این مشکل در جهان، مدیریت سفرها با اجرای طرح های محدودیت تردد خودرو و کاهش مطلوبیت استفاده از حمل و نقل خصوصی می باشد. در این پژوهش با بررسی اجرای طرح محدودیت تردد خودرو ها به صورت زوج یا فرد بر اساس رقم آخر پلاک که در اسفند ماه سال 93 در محدوده ای به مساحت 3/8 کیلومتر مربع در مرکز شهر کرج اجرا گردیده است، میزان تاثیر این طرح بر کاهش تولید آلاینده های مهم به روش قبل و بعد مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور میزان تولید آلاینده ها با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست در سه روز متوالی از بهمن (بدون اجرای طرح زوج یا فرد) و اسفند سال 93 (با اجرای طرح زوج یا فرد) با دستگاه های سنجش آلودگی هوا برای سنجیدن میزان ذرات معلق PM10 و گاز های CO و NO در دو نقطه از شهر کرج اندازه گیری شده و تاثیر اجرای طرح تردد نوبتی به صورت زوج و فرد در قبل و بعد از اجرا ارزیابی گردیده است. این تحقیق نشان می دهد اجرای طرح تاثیر اندک ولی محسوسی بر کاهش تولید آلاینده ها داشته است.