روستاهاي ايران با توجه به نزديكي خاصي كه به طبيعت پيرامون خود دارند، بيشترين تأثير را هم بر محيط گذاشته و هم بيشترين تأثير را از محيط پيرامون خود مي¬گيرند، و از اين نظر بيشترين ارتباط با محيط را دارند.ابعاد مختلفي كه روستاها با آن ها در زمينه محيط زيست درگير هستند، متعدد مي¬باشد. اولين آن پسماندها است كه به واسطه افزايش مصرف گرايي و توسعة گردشگري به عنوان معضلي جدي در نواحي روستايي مطرح است .تخريب و آلودگي خاك كه عمدتاً ناشي از نوع كشاورزي سنتي و به كارگيري سموم متعدد است، از ديگر مشكلات زيستي به شمار مي رود كه در آلودگي آب و منابع آبي نقش مهمي دارد. در كنار اين مسئله گسترش شهرها و توسعه صنايع و گردشگري منجر به تغيير كاربري اراضي نواحي روستايي شده است كه اين امر سبب گرديده محيط¬هاي روستايي دستخوش تجاوز و سواستفاده سودجويان قرار گيرد و به تبع آن محيط زيست روستايي آسيب ببيند. در كنار اين مسئله مي¬توان آسيب¬هاي ناشي از افزايش جمعيت نواحي روستايي را كه به علل متعددي همچون مهاجرت بازنشستگان و مالكان خانه هاي دوم صورت گرفته، به مشكلات محيط زيست روستايي افزود. البته جمعيت، كاركردي دوگانه داشته و تنها به تخريب محيط زيست منجر نمي¬شود. چراكه به گفته برخي صاحب¬نظران اثرات مثبت افزايش جمعيت بر محيط زيست نيز قابل چشم¬پوشي نيست. لذا بررسي مشكلات زيست محيطي روستايي به جهت حل آن¬ها و بهبود وضعيت زندگي مردم بومي و افزايش رفاه آن¬ها و كاهش مهاجرت و ... ضرورت دارد، كه اين تحقیق به دنبال شناخت اين عوامل و كاهش اثرات آن است(عزمی، 1387: 12).عدم توسعه¬يافتگي فيزيكي نواحي روستايي از مشكلات موجود به¬شمار مي¬رود. عدم توسعه¬يافتگي سيستم¬هاي دفع فاضلاب , راه¬ها و ... منجر به گسترش آلودگي¬هاي زيست محيطي شده است كه توجه به آن¬ها و اجراي طرح¬هاي توسعه فيزيكي ضرورت دارد.