موسیقی فقط یک هنر نیست بلکه ابزاری برای بیان و انتقال فرهنگ، تمدن و تاریخ یک ملت و اقوام است که آمیخته با احساسات و عواطف انسانی هنرمندانه به دیگران تقدیم می شود. لذا حفظ و توسعه موسیقی اصیل هر قوم و ملتی موجب جلوگیری از نابودی زبان، آداب و رسوم و فرهنگ اصیل آن قوم شده و باعث ماندگاری هویت فرهنگی آن می شود. موسیقی نیز مانند سایر ابزارها می تواند مورد سوء استفاده قرارگیرد و به ابزار ضد فرهنگی تبدیل شود اما موسیقی اصیل به ویژه موسیقی مقامی و محلی اقوام هرگز به ابتذال کشیده نمی شود زیرا ماهیت آن سرشار از اصالت و ارزش است. آنگونه که موسیقی هر قوم تبلور فرهنگ اصیل و روحیه هنرمندانه آن قوم محسوب می شود و تعصب مثبت قومی هنرمندان مانع از کشاندن آن به ابتذال می شود. موسيقي نواحي به عنوان بخشي مهم از ميراث شفاهي مناطق مختلف، همواره مورد توجه و علاقه ويژه فرهنگ پژوهان و مردم شناسان بوده است. شايد دليل اصلي اين توجه اين است كه موسيقي نواحي آيينه اي است تمام نما از زندگي مردم هر ناحيه، به طوري كه با قاطعيت مي توان گفت با بررسي موسيقي هر منطقه، به راحتي مي توان با ساختار زندگي، آداب، ارزش ها و ساير ويژگي هاي آن آشنا شد. در حال حاضر با هجوم همه جانبه فرهنگ بيگانه به تمام نقاط ايران، موسيقي نواحي و به طور كلي ميراث شفاهي و فرهنگي ايران زمين در معرض نابودي و فراموشي قرار گرفته است. این مقاله سعی دارد با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، بررسی منابع صوتی و مطالعات میدانی به تأثیر موسیقی محلی بر گردشگری می پردازد.