معماری سبز یکی از رویکردهای نوین به حوزه معماری است که لزوم در نظرگرفتن مبانی پایداری را در فرآیندهای مدیریتی و اجرایی معماری مورد توجه قرار می دهد. با توجه به لزوم اهمیت اصول معماری اکولوژیک و میزان مصرف انرژی، و بام سبز و اصول استفاده از آن را مورد بررسی خواهد داد. پژوهش حاضر بر آن است تا ضمن معرفی اصول طراحی سبز و با تاکید بر بامهای سبز، مصالح مطرح شده در این شیوه را به صورت اجمالی مورد بررسی قرار داده، مزایا و معایب احتمالی آن‌ها را - در سه مرحله‌ی ساخت بنا، بهره‌برداری از ساختمان و تخریب بنا - بیان کند و سپس نمونه‌هایی را ارائه نماید که از این مصالح در راستای معماری اکولوژیک استفاده کرده است. میزان بازدهی ساختمان‌های نمونه، به منزله‌ی مناسب بودن مصالح مورد مطالعه خواهد بود. مطالعه‌ی عملکرد ساختمان‌های نمونه حاکی از آن است که نه تنها محدودیتی برای کار معماران و طراحان ایجاد نخواهد شد، بلکه افق‌های جدیدی در زمینه‌ انتخاب مصالح، تکنولوژی مناسب تولید مصالح و طراحی جزییات اجرایی، پیش روی آن‌ها خواهد گشود.