هدف اصلی شرکت‌های سهامی به حداکثر رساندن ثروت سهامداران است. یکی از عوامل موثر بر این امر، سیاست تقسیم سود است؛ به همین دلیل، بحث سیاست تقسیم سود همواره به عنوان یکی از مهمترین، مباحث مالی مطرح بوده است. بر اساس این اهمیت، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر ساختار مالکیت بر سیاست تقسیم سود شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران می¬پردازد. در این پژوهش، ساختار مالکیت به دو طبقه مالکیت نهادی، مالکیت شرکتی، مالکیت مدیریتی و مالکیت خارجی طبقه بندی شده است و برای هر دو طبقه ساختار مالکیت و تمرکز مالکیت یک فرضیه تدوین و تأثیر آن بر سیاست تقسیم سود، آزمون گردید. در این راستا، تأثیر متغیرهای رشد شرکت و اندازه شرکت نیز کنترل شد. جامعه آماری تحقیق شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های ۱۳۸۴_۱۳۸۹ است. نمونه آماری پژوهش شامل ۸۴ شرکت است. آزمون همبستگی و آزمون رگرسون مقطعی چندمتغیره برای بررسی فرضیات استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر این است که رابطه منفی معناداری بین مالکیت مدیریتی و تمرکز مالکیت با سیاست تقسیم سود وجود دارد، اما بین مالکیت نهادی و مالکیت شرکتی با سیاست تقسیم سود رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.