این پژوهش با هدف بررسی رابطه دینداری و رضایت شغلی بر رفتار شهروند سازمانی در بین دبیران مدارس ناحیه یک شیراز انجام گرفته است. برای دستیابی به اهداف پژوهش تعداد 80 نفر از دبیران با کمک جدول اعداد تصادفی مورگان از 120 نفر دبیر این ناحیه به عنوان نمونه به شیوه تصادفی ساده برای پاسخگویی به پرسشنامه های پژوهش انتخاب شدند. در انجام این پژوهش از پرسشنامه های رفتارشهروندسازمانی (اسمیت و همکاران، 1983)، دینداری (خدایاری فرد و همکاران، 1388) و رضایت شغلی (مینه سوتا، 1986) استفاده شده است و میزان پایایی پرسشنامه ها از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0، 90/0 و 88/0 محاسبه شدند. برای بررسی و تجزیه و تحلیل رابطه بین متغیرهای پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که دینداری با رفتار شهروندسازمانی (r=0.229 , p˂0.001) و ابعاد آن رابطه معناداری و مثبتی دارد و رضایت شغلی با رفتار شهروند سازمانی (r=0.233 , p˂0.05) و ابعاد آن نیز رابطه مثبت و معناداری را نشان می دهد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نیز حاکی از آن است که میزان دینداری دبیران 9/8 درصد از رفتار شهروندسازمانی و رضایت شغلی 4/5 درصد از رفتار شهروندسازمانی را تبیین می کنند. به عبارتی دیگر میزان دینداری دبیران نسبت به رضایت شغلی آنها بیشترین تأثیر را بر رفتار شهروند سازمانی آنها دارد، لذا با افزایش دینداری، رفتار شهروندسازمانی دبیران نیز بهبود می یابد.