نیاز به جهانی سازی ویکسان سازی گزارشگری مالی از مدت ها پیش مطرح بوده است. یکی از راه حل هایی که برای این مشکل اندیشیده شده استفاده از استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی است. از دیدگاه موافقین به دلیل جهانی شدن اقتصاد و ظهور سازمانها و اتحادیه های جهانی نظیر اتحادیه اروپا، سازمان تجارت جهانی، نفتا و اپک و همچنین روند رو به رشد نوآوری ها در مبادلات تجاری بین المللی، گسترش و پیچیدگی مبادلات در بازارهای جهانی، افزایش قابلیت مقایسه، افزایش کارآیی بازارهای بین المللی و....پیاده سازی استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی به عنوان استانداردهای حسابداری ملی لازم و ضروری است. در مقابل مخالفین پیاده سازی استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی به دلیل این که برخورد حسابداری یکسان و یکنواخت با صنایع و اقتصاد کشورهای مختلف میسر نیست و ممکن است درمورد مبادلات در کشورهای مختلف، تفسیر های متفاوتی ارائه شود، و همچنین در یکپارچه سازی استانداردهای حسابداری به اندازه و بزرگی شرکتها توجهی نشده است، فرآیندهای استانداردگذاری همواره یک فرآیند سیاسی است و....را مطرح می کنند. با این حال به نظر می رسد با توجه به دیدگاه مخالفین پیاده سازی استانداردهای بین المللی حسابداری، مزایای به کارگیری استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی بیشتر از معایب عدم به کارگیری استانداردهای فوق باشد. در این پژوهش به دنبال بررسی مزایا و معایب پذیرش استانداردهای بین المللی، قابلیت پذیرش این استانداردها و.... پرداخته می شود.