در عصر حاضر به علت پیشرفت‌های فناوری و تأثیر مستقیم آن بر کیفیت زندگی انسان، پرداختن به مسأله سلامت و عوامل تأثیرگذار بر آن اهمیت ویژه‌ای یافته است و تأمین سلامتی افراد جامعه یکی از مهم‌ترین مسایل اساسی در هر کشوری محسوب می‌گردد. مطالعات علمی و وسیعی که در این زمینه صورت می‌گیرد، می‌تواند با شناسایی دقیق‌تر عوامل تهدیدکننده سلامتی و رفع ابهامات و پیچیدگی‌های مربوط به بیماری‌شناسی، کیفیت و سبک زندگی و علل آسیب‌های اجتماعی، راهگشای برنامه‌های ارتقای سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی باشد (نای دو،2007) .سلامت، هم در سطح فردی و هم جمعی می‌تواند علاوه بر آنکه از مراقبت‌های بهداشتی تأثیر پذیرد، تحت تأثیر عوامل دیگری چون آرایش ژنتیکی، شرایط اقتصادی- اجتماعی و رفتارهای افراد واقع شود( اسمیدلی،2000) .یکی از موارد جدی تهدیدکننده سلامت، که در سال‌های اخیر با توجه به تغییرات سریع اجتماعی از سوی سازمان‌های بهداشتی، مجریان قانون و سیاست‌گذاران اجتماعی به عنوان یکی از مهمترین مشکلات موجود در جامعه مورد توجه قرار گرفته است، شیوع رفتارهای پرخطر در میان اقشار مختلف می‌باشد. به عنوان مثال، پیش‌بینی شده است که تا سال 2030، تنها میزان بیماری‌ها و مرگ و میر ناشی از مصرف دخانیات به رقم 10 میلیون نفر در سال برسد. اگر پیامدهای جسمی، روانی و اجتماعی سایر رفتارهای پرخطر مانند سوءمصرف مواد، خشونت و ایدز را نیز به حساب آوریم.
در تبیین احتمالی نتایج بدست آمده باید گفت، خانواده در بین عوامل به وجود آورنده، تداوم بخش، و یا پیشگیری کننده از رفتارهای پرخطر فرزندان نقش عمدهای را در این زمینه بر عهده دارد. از طرفی خانواده منشا شکل گیری شخصیت و رفتار افراد بوده و به عنوان اولین نهاد جامعه پذیری فرزندان به شمار می رود. انسان ها در خانواده متولد شده، رشد کرده و در آن نیز می میرند. از این جهت میتوان گفت هر نوع رفتاری که از فرد سر میزند، بدون شک در خانواده میتوان آن را ریشه یابی کرد. ساختارخانواده، الگوهای مراوده ای خانواده و به طور کلی تعاملات خانوادگی در بروز هرگونه نشانگان رفتاری اعضای آن تأثیر گذار است .