به منظور مطالعه اثرات تنش شوری روی سطوح داخلی دو هورمون جاسمونیک اسید (JA) و آبسایزیک اسید (ABA)، اسید آمینه پرولین و برخی از فاکتور های رشدی، آزمایش گلخانه ای در دانشگاه بوعلی سینای همدان به انجام رسید. ارقام کوئین الیزا و کردستان از گیاه توت فرنگی (Fragaria×ananassa Duch.)، در معرض تیمار های 0 (شاهد)، 5، 10 و 20 میلی مولار نمک کلرید سدیم قرار گرفتند. این تحقیق بر اساس یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در هر تیمار (سه گیاه در هر تکرار)، اجرا گردید. بالاترین غلظت ABA در هر دو رقم و بالاترین غلظت JA در رقم کردستان، در بیشترین سطح تیمار مشاهده شد. به طور کلی سطوح داخلی این دو هورمون در رقم کردستان نسبت به کوئین الیزا بیشتر بود. همزمان با افزایش تنش، یک روند افزایشی در مقدار اسید آمینه پرولین مشاهده گردید. در هر دو رقم، تنش شوری منجر به کاهش محتوی نسبی آب برگ (LRWC) شد. بر اساس نتایج این تحقیق، یک رابطه نزدیک بین افزایش دو هورمون JA، ABA با تجمع پرولین و کاهش محتوی نسبی آب وجود داشت. وزن تر و خشک ریشه، طوقه و شاخساره در اثر تیمار شوری کاهش نشان دادند. تجمع ABA و JAمنجر به حذف اثرات بازدارنده تنش شوری روی فاکتور های رشد نشد. این امکان وجود دارد که سطوح بالاتر هر دو هورمون در تیمار های شوری، در رقم کردستان مربوط به مکانیسم حفاظتی قویتر این رقم در برابر تنش شوری باشد. کمترین سطح برگ در بالاترین سطح شوری و رقم ʼکردستانʻ قابل مشاهده بود. وزن های تر ریشه، طوقه و شاخساره با افزایش تنش غلظت نمک، در هر دو رقم کاهش نشان دادند. کمترین وزن خشک ریشه، طوقه و شاخساره در اثر تیمار با بالاترین سطح نمک در رقم ʼکردستانʻ نمایان شد. تیمار های شوری منجر به کاهش کلروفیل a در رقم کردستان شدند. کلروفیل b در اثر تنش شوری در رقم ʼکوئین الیزاʻ کاهش نشان داد. در مقدارکلروفیل کل با کاربرد غلظت های 10 و 20 میلی مول بر لیتر کلرید سدیم در ʼکوئین الیزاʻ و کلیه غلظت های نمک در ʼکردستانʻ،کاهش معنی داری نسبت به شاهد وجود داشت