بخش کشاورزی به عنوان یکی از محور‌های اساسی رشد و توسعه اقتصادی، نقش مهمی در کشور‌ها ایفا می‌کند. فعالیت در این بخش به دلیل وابستگی زیاد به طبیعت، فعالیتی پر ریسک به شمار می‌آید. وجود انواع مختلفی از ریسک در این فعالیت، موجب شده که کشاورزان با شرایط نا‌مطمئنی رو‌به‌رو شوند. از میان انواع مختلف ریسک، ریسک تولید یا نوسان عملکرد، از مهم‌ترین انواع ریسک در فعالیت‌های کشاورزی به شمار می‌رود. در این راستا در مطالعه حاضر، به تعیین الگوی کشت بهینه در شرایط توأم با ریسک عملکرد در شهرستان بابل پرداخته شده است. به این منظور از یک مدل بهینه سازی با هدف حداکثرسازی سود انتظاری مبتنی بر عملکرد محصولات مورد بررسی مربوط به سال های زراعی 1383-1382 الی 1394-1393 استفاده شده است. همچنین اطلاعات مورد نیاز در زمینه هزینه¬های تولید و همچنین سطح کشت رایج محصولات از طریق سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران و شهرستان بابل مربوط به سال زراعی 1394-1393 جمع‌آوری گردیده است. نتایج نشان داده است که در الگوی کشت بهینه با الگوی رایج تفاوت محسوسی داشته و از میان هشت محصول مورد بررسی تنها دو محصول برنج پرمحصول و سویا دیم به ترتیب با سهم 80 و 20 درصدی وارد الگوی کشت بهینه شده‌اند.