یادگیری ، بخش مرکزی زندگی هر فرد است. حتی زمانی که به آن فکر نمی کنیم نیز اتفاق می افتد ، با این تفکر که رفتاردر خلا رخ نمی دهد ، لذا راه های گوناگون رفتار ، مرتبط با محیط کالبدی است. محیط های یادگیری از عناصری تشکیل خواهند شد که در کنارهم معنا دارمی شوند ویژگی ها و کیفیت های هر کدام از این عناصر در شکل گیری رفتارهای مختلف موثر می باشند. فیلسوف ژان پیاژه ، برتوانایی کودک در درک جهان به طورفعال تاکید بسیار می کند و معتقد است که کودکان به طور انفعالی اطلاعات را جذب نمی کنند ، بلکه آن چه را که در دنیای پیرامون خود می بینند ، می شنوند و احساس می کنند ، سپس انتخاب و تفسیر می نمایند. معماری ، هنری است که ما را در بر گرفته است و انسان ها بیش از آنکه بر فضا تاثیر بگذارند ، از آن تاثیر می پذیرند. آموزش و به طبع آن محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند لازمه اصلاح کالبد آموزشی و پرورشی ، ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است ، فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ، عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد که تحقق این امراز طریق طراحی جزئیات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان امکان پذیری گردد. محققان روانشناسی محیط آموزش ، با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیط های آموزشی به مواردی موثر ، از قبیل اندازه مدرسه ، نورپردازی و... که نقش عمده ای در افزایش یادگیری دارند ، برخورده اند که در جریان مقاله به بررسی دقیق ترآنها پرداخته خواهد شد. جهت آگاهی بیشتر از وضعیت عمومی مدارس کشور به مقایسه نمونه ای از آن ها و مدارس مطلوب ساخته شده ، خواهیم پرداخت که برای اخذ اطلاعات ازمطالعات کتابخانه ای و از مقاله های منتشر شده درسایت های معتبر درباره دیدگاه های نوین طراحی محیط های آموزشی بالاخص مقطع ابتدایی که از اهمیت ویژه ای در آموزش برخوردارند ، استفاده شده است.