در تحلیل دینامیکی سازهها عموماً فرض میشود که خاک زیر شالوده صلب است و از اثر انعطافپذیری خاک چشمپوشی میشود.در این حالت پاسخ سازه متأثر از خواص دینامیکی خود سازه است و انعطافپذیری خاک، تاثیری در پاسخ سازه ندارد. با لحاظنمودن انعطافپذیری خاک زیر شالوده انتظار میرود پاسخ سازه تحت تأثیر سیستم دینامیکی جدید خاک-فونداسیون-سازه تغییر کند. هدف مطالعه حاضر، معرفی اجمالی سازوکار برهمکنش خاک-سازه و بررسی انواع روشهای تحلیل اندرکنش با تأکید بر روش فنر – میراگر معادل میباشد. بدین منظور اثر اندرکنش خاک – سازه بر تحلیل یک ساختمان چهار طبقه فولادی دارایسیستم قاب خمشی، مورد ارزیابی قرارمیگیرد. نتایج بدست آمده حاکی از افزایش دوره تناوب واقعی ساختمان، کاهش برش پایه و برش درون طبقه، افزایش تغییر مکان طبقات و کاهش تغییر مکان نسبی طبقات ناشی از اعمال اثر اندرکنش میباشد. ضمناً این تغییرات با افزایش نسبت سختی سازه به خاک تشدید میشود. لذا بر اساس یافته های مقاله حاضر، در نظر گرفتن اثراندرکنش خاک – سازه در تحلیل ضرورت داشته و اکتفا به نتایج حاصل از تحلیل های مبتنی بر ساختمان با پای ثابت میتواند منجر به طرح ناایمن سازه گردد