به‌منظور بررسی تأثیر سرزنی، نیتروژن و آبیاری تکمیلی بر صفات کمی، کیفی و کارآیی زراعی نیتروژن مصرف شده در باقلا (Vicia faba L.)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس در سال زراعی 96-1395 اجرا گردید. در این بررسی از رقم برکت باقلا استفاده شد. عامل سرزنی در سه سطح شامل عدم سرزنی، سرزنی در مرحله شروع گل‌دهی و سرزنی در مرحله شروع پرشدن دانه، عامل نیتروژن در سه سطح شامل صفر، 50 و 100 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار با منشأ اوره و عامل آبیاری تکمیلی در دو سطح شامل عدم آبیاری و آبیاری در مرحله پرشدن دانه بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تأثیر سرزنی بر عملکرد غلاف سبز، میزان پرولین و کارآیی زراعی نیتروژن معنی‌دار بود ولی بر درصد پروتئین معنی‌دار نبود. اثر نیتروژن بر عملکرد غلاف سبز، درصد پروتئین، میزان پرولین و کارآیی زراعی نیتروژن معنی‌دار بود. آبیاری تکمیلی بر صفات عملکرد غلاف سبز، درصد پروتئین، میزان پرولین، و کارآیی زراعی نیتروژن معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد غلاف سبز با 29118 کیلوگرم در هکتار مربوط به مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و کم‌ترین آن مربوط به تیمار عدم مصرف نیتروژن با 22149 کیلوگرم در هکتار بود. عملکرد غلاف سبز در تیمار عدم سرزنی 21523 کیلو‌گرم در هکتار و در دو تیمار سرزنی در زمان شروع گل‌دهی و غلاف‌دهی به‌ترتیب 29118 و 27737 کیلو‌گرم در هکتار بود. آبیاری تکمیلی عملکرد غلاف را از 23554 به 28697 کیلو‌گرم در هکتار افزایش داد. کارآیی زراعی نیتروژن در تیمار سرزنی در مرحله شروع پرشدن دانه 85/89 کیلوگرم دانه بر کیلوگرم نیتروژن و در تیمار سرزنی در مرحله شروع گل‌دهی 96/55 کیلوگرم دانه بر کیلوگرم نیتروژن بود. مصرف نیتروژن پروتئین دانه را افزایش داد به‌طوری که در تیمار مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن میزان پروتئین به 65/ 22درصد رسید میزان پرولین در مرحله عدم آبیاری 813/0 میلی‌گرم بر گرم بیش‌‌ترین میزان بود.