آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد بحث تقسیط محکوم به و به طور اختصاصی جزای نقدی است. در این خصوص بیان می شود ؛ از آنجایی که در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392 به صراحت از دعوی دانستن این موضوع صحبت شده است و دیده می شود که در همین قانون باز مواردی وجود دارد (به مانند واژگان «تقاضا و امر» مندرج در ماده 529 قانون مذکور)که منظور قانون گذار را به عدم دعوی دانستن تعبیر می نماید؛ علی ایحال سعی شده است با روش توصیفی – تحلیلی به این دعوی نگاه نموده و بیان می گردد که هدف هم، روشن نمودن این نکته است که اگر دعوی تقسیط محکوم به در محکمه مورد رسیدگی قرار بگیرد چگونه و چه آثاری را به تبع آن به دنبال دارد،که نتیجه بحث بدین گونه تدوین می گردد که این دعوی ، دعوی اختصاصی موجود در قانون آیین دادرسی کیفری می باشد و در قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی این دعوی وجود ندارد .